Jak działają badania kliniczne
Ścieżka, która prowadzi nas do przyszłych terapii
Badania kliniczne pomagają nam dowiedzieć się więcej o sposobach zapobiegania chorobom lub ich leczenia. Zanim lek zostanie dopuszczony do stosowania poza badaniami klinicznymi, badania muszą wykazać, że jest on bezpieczny i skuteczny. Bez tych badań klinicznych i ochotników, którzy w nich uczestniczą, współczesna medycyna nie mogłaby istnieć.
Najpierw testujemy badany lek w małej grupie uczestników badania klinicznego, aby poznać jego bezpieczeństwo. Jeśli bezpieczeństwo jest zadowalające, testujemy badany lek w większej grupie osób, aby poznać jego skuteczność i kontynuować analizę bezpieczeństwa. Badania kliniczne obejmują cztery główne fazy.
Badania kliniczne obejmują cztery główne fazy
Jako uczestnik badania klinicznego fazy I pomoże Pan badaczom ocenić bezpieczeństwo badanego leku. Być może będzie Pan przechodzić częste badania lekarskie i laboratoryjne, a także wymagane będzie zgłaszanie wszelkich problemów lub skutków ubocznych.
- 20-100 uczestników
- Od 1 tygodnia do kilku miesięcy
Przystępując do badania klinicznego fazy II, pomaga Pan badaczom lepiej zrozumieć, jak dobrze badany lek może działać na badaną chorobę i jakie mogą wystąpić skutki uboczne.
- Nawet kilkuset uczestników
- Średnio 1–2 lata
W badaniu klinicznym fazy III będzie Pan częścią większej grupy osób z badaną chorobą. Pana udział pomaga badaczom ustalić, czy badany lek jest bezpieczny i skuteczny w przypadku osób z daną chorobą. W tej fazie badania często udaje się ustalić, czy lek zostanie zatwierdzony do stosowania poza badaniami klinicznymi.
- Od kilkuset do kilku tysięcy uczestników
- Średnio 1–4 lata
Nawet po zatwierdzeniu leków do stosowania można nadal brać udział w długoterminowych badaniach klinicznych, mających na celu lepsze poznanie działania zatwierdzonego leku w czasie.
- Zazwyczaj kilka tysięcy uczestników
- Ponad rok
Zgłoszenie
Analiza
Zatwierdzenie
Lek dostępny dla pacjentów
Jak planowane są badania kliniczne
Protokół
Badania kliniczne rozpoczynają się od protokołu. Protokół badania klinicznego to szczegółowy plan, który wyjaśnia cel badania klinicznego i sposób jego prowadzenia. Obejmuje on:
długość badania klinicznego
informacje o tym, kto może wziąć udział
badane leki, procedury i badania laboratoryjne stosowane w badaniu klinicznym
sposób rejestrowania, zarządzania i zgłaszania skutków ubocznych
harmonogram czynności w ramach badania
zasady, których należy przestrzegać
W protokole zostanie również opisane, czy badanie kliniczne:
- wykorzystuje randomizację
- ma grupę kontrolną
- stosuje zaślepianie
Randomizacja
Uczestnicy są przydzielani do różnych grup leczenia w badaniu klinicznym w procesie zwanym randomizacją. Randomizacja znaczy, że uczestnicy są przydzielani do grupy leczenia w sposób losowy (jak przy rzucie monetą), a nie poprzez wybór.
Randomizacja jest jednym ze sposobów uniknięcia stronniczości w badaniu. Pozwala na przykład zapewnić, że osoby tej samej płci lub w tym samym wieku nie zostaną przydzielone do tej samej grupy leczenia.
Badanie z grupą kontrolną
Badanie z grupą kontrolną to badanie kliniczne z grupą porównawczą (kontrolną). W badaniach klinicznych z grupą kontrolną uczestników dzieli się na grupy przyjmujące badany lek lub „lek porównawczy”. Skuteczność i bezpieczeństwo badanego leku poznajemy, porównując doświadczenia uczestników, którzy przyjmują badany lek z doświadczeniami uczestników, którzy przyjmują lek porównawczy.
Typowym przykładem leku porównawczego jest „standard leczenia”, czyli ustalona metoda leczenia, obecnie stosowana w danym schorzeniu.
W badaniach z grupą kontrolną prowadzonych metodą „podwójnie ślepej próby” stosuje się placebo, aby uczestnik i zespół prowadzący badanie nie wiedzieli, czy dana osoba przyjmuje badany lek, czy lek porównawczy. Placebo nie zawiera żadnych czynnych składników, ale badany lek i placebo wyglądają tak samo. Poniżej przedstawiono więcej informacji na temat badań prowadzonych metodą pojedynczo ślepej i podwójnie ślepej próby.
Uczestnicy
Komputer losowo przydziela każdego uczestnika do jednej z dwóch lub więcej grup, aby zapobiec stronniczości
Grupa leczenia przyjmuje badany lek
Grupa kontrolna przyjmuje lek porównawczy
Badania kliniczne z pojedynczo ślepą próbą, podwójnie ślepą próbą lub prowadzone metodą otwartej próby
Badania kliniczne można podzielić na badania z pojedynczo ślepą próbą, podwójnie ślepą próbą lub prowadzone metodą otwartej próby.
W badaniu z pojedynczo ślepą próbąuczestnicy nie wiedzą, czy przyjmują badany lek, czy placebo, ale wiedzą o tym badacze.
W badaniach z podwójnie ślepą próbą ani uczestnicy, ani badacze nie wiedzą, kto przyjmuje badany lek, a kto placebo. (Jeśli jest to konieczne, np. ze względów bezpieczeństwa, badacze mogą dowiedzieć się, co przyjmował uczestnik).
W badaniu prowadzonym metodą otwartej próbyzarówno uczestnicy, jak i lekarz prowadzący badanie wiedzą, które leczenie przyjmuje uczestnik.
W badaniach klinicznych stosuje się zaślepienie, aby zapobiec stronniczości. Dzięki temu świadomość tego, w której grupie leczenia znajduje się uczestnik, nie ma wpływu na niego ani na zespół prowadzący badanie.
Wszystkie badania kliniczne są „odślepiane” po ich zakończeniu lub gdy zaślepienie nie jest już konieczne. Gdy badanie kliniczne zostaje odślepione, ujawnia się grupy, do których zostali przypisani poszczególni uczestnicy.